گاها پرسش‌هایی در مورد آنتی‌بیوتیک‌ها و ایمپلنت دندانی از دندانپزشکان پرسیده می‌شود. این‌ها همان دسته از سوالاتی هستند که هر بار نمی‌توان پاسخ مشابهی به آنها داد، برای اینکه کاملا به شرایط بیمار و سوابق عفونت آنها بستگی دارد. در دنیای امروز، از هر سه نفر دست‌کم دو نفر یک دندان افتاده در دهان خود دارند بدین معنا که به ایمپلنت دندانی نیاز دارند. طبعا ایمپلنت دندانی بسیار منحصربه‌فرد هستند و حفاظت کافی برای جلوگیری از خرابی استخوان فک را فراهم می‌سازد. آنها همچنین امکان خنده‌ای بهتر را برایتان امکان‌پذیر می‌کنند و اعتماد به نفستان را هم بالا خواهند برد. در ادامه به بررسی بیشتر ایمپلنت‌های دندانی خواهیم پرداخت و اینکه آیا به آنتی‌بیوتیک نیاز است یا خیر.
ایمپلنت دندانی چیست؟
ایمپلنت های دندانی بیشتر به عنوان پست‌های تیتانیومی شناخته شده‌اند که طبق اصول علم جراحی داخل استخوان فک قرار داده می‌شوند. به محض اینکه ناحیه مورد نظر التیام یافت، ریشه برای تشکیل یک پایه قوی با استخوان جوش می‌خورد. ممکن است روکش، بریج یا حتی دندان مصنوعی برای جاری کردن خنده‌ای زیبا بر دهان شما به ایمپلنت وصل شود. در صورتی که قصد کار گذاشتن ایمپلنت دندانی دارید، احتمالا پیشاپیش به یک یا دو جراحی از جمله پیوند استخوان نیاز خواهید داشت.
در جراحی پیوند استخوان به منظور اطمینان از مستحکم باقی ماندن ریشه مصنوعی حجمی از استخوان به فک پایین پیوند خواهد خورد. در صورتی که هر نوع جراحی نیاز باشد احتمالا برای کمک به فرآیند درمانی مصرف آنتی‌بیوتیک به بیمار توصیه می‌شود. از آنجایی که دهان بیمار محل مناسبی برای زیستن بسیاری از باکتری‌ها است، مراقبت دهان مهم است تا مانع از هر گونه عفونت باکتریایی به داخل آن شوید. وقتی جراحی دندان به پایان می‌رسد، باکتری سعی در حمله قرار دادن و ایجاد عفونت در ناحیه مورد نظر را دارد. در صورت وقوع این وضعیت، ایمپلنت‌های دندانی به دلیل خراب شدن نیاز به جایگزینی دارند.
بیمارانی که این ریسک در آنها بالا باشد، دارو‌های آنتی‌بیوتیک قبل از جراحی برای آنها تجویز می‌شود تا باکتری نتواند مشکلی به وجود بیاورد. بیشتر بیماران احتیاجی به دارو ندارند، اما در صورت نیاز دندانپزشک بیمار را مطلع خواهد کرد. اگر بیماری هستید که ریسک ابتلا به عفونت باکتریایی در شما پایین است، شاید به استفاده از آنتی بیوتیک‌ها در جراحی ایمپلنت احتیاج باشد به خصوص اگر از قبل به این نوع عفونت‌ها دچار بوده‌اید. درصورتی‌که این موضوع نگرانتان کرده است، می‌توانید قبل از جراحی با پزشک مشورت کنید.
کدام بیمار ریسک بالا و پایین ابتلا به عفونت را دارد
افراد سالخورده‌ای که سیستم ایمنی ضعیفی دارند یا بیمارانی که از مرض یا بیماری حاد رنج می‌برند، در گروه افراد با ریسک بالا قرار می‌گیرند. علاوه براین، بیمارانی که سیگار می‌کشند، دیابت دارند یا دچار افزایش یا کاهش وزن هستند نیز در معرض ریسک بالای ابتلا به عفونت قرار دارند. بیماران باید آنتی‌بیوتیک بازدارنده مصرف کنند به خصوص آن دسته از افرادی که ریسک بالاتر ابتلا به عفونت دارند. این شامل اشخاص مبتلا به بیماری‌های قلبی یا دارای سابقه پیوند مصنوعی دریچه قلب می‌شود. آنتی‌بیوتیک‌ها برای بیمارانی که به تازگی سابقه هر نوع جراجی ارتوپدی داشته‌اند نیز توصیه می‌شود. با آنکه لزوما نیازی به مصرف همیشگی آنها نیست، مصرف آنها تا دو هفته پس از تاریخ انجام جراحی به بیمار توصیه می‌شود.
تحقیقات و شواهد مربوط به آنتی‌بیوتیک‌ها و ایمپلنت دندانی
گاها بحث‌هایی درباره تجویز کردن یا نکردن آنتی‌بیوتیک برای بیماران با ریسک بالا و پایین قبل از کاشت ایمپلنت دندانی در دهان صورت می‌گیرد. برخی نگرانی‌ها در خصوص واکنش‌های آلرژی‌زا وخیم و اثرات جانبی خفیف همچون اسهال و سردرد وجود دارد. علاوه براین، این دغدغه که دارو ایمنی لازم را در بدن فراهم نسازد و موثر واقع نشود در میان بیماران حکم‌فرما است.
اهمیت مشاوره گرفتن از دندانپزشک درباره کاشت ایمپلنت دندانی
مصرف آنتی‌بیوتیک قبل از کاشت ایمپلنت دندانی یک سری مزیت‌ها را به همراه دارد، اما ماهیت این مزیت ها کاملا مشخص نیست و شاید مصرف آنها برای همه بیماران گزینه درستی نباشد. شانس تجویز کردن آنتی‌بیوتیک‌های بازدارنده به شما و دندانپزشکی بستگی دارد. رفع هرگونه نگرانی، درمیان گذاشتن سوابق قبلی پزشکی و دندانی، موارد عفونت و همچنین داروها و ویتامین‌هایی که قبلا استفاده می‌کردید، نکات حائز اهمیت هستند. پزشک بعدا به بررسی کل سوابق دندانی شما خواهد پرداخت و احتمالا شما را درباره نیاز به مصرف دارو قبل از جراحی مطلع خواهد کرد.
