پیشرفت های دندانپزشکی طی یک دهه اخیر منجر به پیشرفت های تکنولوژیکی باورنکردنی شده است. ایمپلنت دندان به روش درمانی جایگزین دندانهای از دست رفته یا کشیده شده تبدیل گردیده است . در صورت انجام روش جراحی مناسب ، میزان موفقیت ایمپلنت دندان از 95٪ فراتر رفته است. هنگامی که در اوایل دهه 60 میلادی مفهوم استخوان سازی یا فیوز کردن تیتانیوم با استخوان توسط جامعه جراحی ارتوپدی معروف به P.I به جامعه دندانپزشکی معرفی شد.
کاربرد واژه اسئو اینتگریشن در علم دندانپزشکی تطبیق داده شد. با این وجود اجرای این روش در دندانپزشکی ریسک پذیر و غیرقابل پیش بینی بود. میزان موفقیت در این مقطع زمانی به ندرت به 55-60 درصد رسیده بود، و بسیاری از پزشکان احساس کردند که ورود آن به برنامه درمانی بیمار ممکن است خیلی زود بوده و فقط برای موفقیت قابل پیش بینی یک درمان پروتز خاص باشد.
برای بهبود میزان موفقیت ، از آن زمان تا به امروزتغییراتی در طراحی سطح ایمپلنت دندان ایجاد شده است ، شواهد بالینی بیشتری در مورد ادعاهای سازنده ایمپلنت در مورد افزایش میزان موفقیت وجود نداشت. طی سالها آزمایش تجربی ، ایمپلنت دندان تیتانیومی ایجاد شد که بسیار شبیه به ریشه دندان طبیعی بود.
حدود 40 سال بعد ، فناوری در زمینه کاشت دندان ، استفاده محاسباتی آنها را بین دندانپزشکان عمومی و متخصصان تسهیل کرده است. هنگامی که بازار دندانپزشکی ایمپلنت بیش از یک دهه قبل منفجر نشد ، بسیاری از تولید کنندگان کاشت تصمیم به تغییر سطح توپوگرافی فیکسچر ایمپلنت با ادعاهای غیرقابل اثبات در مورد افزایش میزان موفقیت برای کسب سهم بازار نسبت به شرکتهای اصلی کاشت ایمپلنت گرفتند.
فروش ایمپلنت دندان در ایالات متحده
متأسفانه ، تحقیقات علمی بسیار ضعیفی وجود دارد که با ادعاهای دروغین در مورد افزایش موفقیت در علم دندانپزشکی معرفی می شود. در بسیاری از موارد ، تولید کنندگان ایمپلنت دندان به دلیل بهبود میزان موفقیت در کاشت دندان رقیب که دارای تحقیقات مناسب و مستندات بالینی است ، در طراحی ایمپلنت خود تغییراتی ایجاد کرده اند. با رشد صنعت کاشت دندان هر ساله ، این مشکل هرگز از بین نمی رود.
مواردی وجود دارد که باید قبل از ادامه درمان ایمپلنت دندان بدانید:
حقیقت اول: پزشکان برای قرار دادن ایمپلنت دندان نیازی به آموزش جراحی رسمی روی انسان ندارند.
در حقیقت ، یک تولید کننده ایمپلنت بطور خاص برای پزشکانی که مایل به کاشت دندان در طول یک هفته هستند ، سمینارهای آموزشی برگزار می کند. درست است ، فقط در 2 روز به پزشكان گواهی آموزش جراحی داده می شود كه می گوید آنها آموزشهای رسمی در دندانپزشكی ایمپلنت جراحی دارند و بنابراین می توانند ایمپلنت دندان را بر روی انسان قرار دهند. متأسفانه ، این دوره ها دندانپزشکان را با توجه به موضوعات انسانی آموزش نمی دهد ، بلکه بر روی فک های پلاستیکی قرار دارد.
حقیقت دوم:دولت آمریكا نیازی به تصویب FDA ندارد كه یك ایمپلنت دندان در جامعه حرفه ای به بازار عرضه شود.
دولت آمریكا دارای یك حكومتی است كه بر دستگاههای زیست پزشکی و اجرای احتمالی آنها در جامعه پزشکی و دندانپزشك نظارت دارد. به عنوان مثال ، اگر ایمپلنت دندان معیارهای خاصی را که برای جراحی در بدن انسان ایجاد می شود بر اساس ارسال های قبلی توسط سایر تولید کنندگان که دستگاه را آزمایش کرده اند ، رعایت کند ، نظام حاکم اجازه ترخیص کالا از گمرک را به سازنده ایمپلنت اعطا می کند. قانون ترخیص کالا از گمرک به تولید کنندگان ایمپلنت دندان (و سایر تولید کنندگان دستگاههای زیست پزشکی) اجازه می دهد تا دستگاه خود را بدون نیاز به آزمایش های قبلی حیوانات یا انسان به بازار عرضه کنند! اگر قبلاً دستگاه زیست پزشکی دیگری با هدف مشابه معرفی شده باشد ، می توان از ادبیات مربوط به محصول اولیه برای رسمی شدن ترخیص استفاده کرد.
حقیقت سوم: بسیاری از ایمپلنت ها ، کمبود زمان
رقابت برای بازار ایمپلنت دندان بسیار شدید است و پس از اتمام اختراع ثبت شده و آزمایش در دستگاه های آزمایش شده که ثابت شده برای استفاده انسانی مناسب است ، برخی از تولید کنندگان ایمپلنت طراحی این سیستم ها را کپی می کنند. تولید کنندگان ایمپلنت که به دنبال یک نقطه در بازار رقابتی ایمپلنت دندان هستند ، از طراحی ایمپلنتی که دارای حق ثبت اختراع منقضی شده است ، کپی می کنند .
جهت صرفه جویی با تغییر جزئی در اینجا و آنجا. این ایمپلنت ها به عنوان کلون (مشابه سازی شده) شناخته می شوند و در نتیجه هزینه بطور قابل قابل توجهی کاهش می یابد. در بیشتر موارد ، این کلون های ایمپلنت کاملاً بدون مستندات بالینی برای اثبات ادعای سازنده خود را دارند. در حقیقت ، این شرکت ها از متون تهیه شده توسط تولید کننده ایمپلنت که از آنها کپی می کنند استفاده می کنند!
حقیقت چهارم: تولید کنندگان ایمپلنت با ادعاهای دروغین ، طرح های جدیدی را وارد بازار می کنند
برای پیگیر نگه داشتن تولیدکنندگان جدید در زمینه کاشت دندان که دارای سطح موفقیت کلی هستند ، برخی از شرکتها بخش خاصی از ایمپلنت رقیب را کپی کرده و ادعا می کنند که نتایج با بخش تازه اضافه شده مشابه هستند. از نظر مفهومی این امر منطقی است ، اما در بیشتر موارد ترکیبی از ویژگی های طراحی مسئولیت بهبود برخی از تولید کنندگان ایمپلنت را بر عهده دارد.
با معرفی تحقیقاتی که نشان داده است میزان موفقیت را در سیستم ایمپلنت دیگری بهبود می بخشد (البته با وجود داشتن مدارک بالینی کمی یا فاقد اسناد بالینی) ، تولید کنندگان ایمپلنت می توانند از این طریق مشتری فعلی خود را حفظ کنند و بنابراین پزشکان نیازی به نگرانی در مورد خرید سیستم ایمپلنت دیگری ندارند.
حقیقت پنجم: شرکت های مشابه ساز به طور مداوم سهم بازار را از دست می دهند و نتیجه خروج از بازار است.
ایمپلنت دندان ها فلزی بوده و خستگی فلزات جزء لاینفک آنها هستند. تعداد زیادی از تولید کنندگان ایمپلنت که سایر سیستم ها را با اسناد بالینی کافی مشابه سازی کرده اند ورشکسته شده اند و در نتیجه ، دیگر نمی توانند محصول خود را به حرفه دندانپزشکی عرضه کنند. در بسیاری از موارد هنگامی که قطعات این سیستم ایمپلنت خراب شوند ، خرید قطعات جایگزین بسیار دشوار یا تقریباً غیرممکن است. این می تواند بیمار را که یک ایمپلنت مشابه سازی شده در فک خود قرار داده بود را با شرایط ناگوار از عدم ترمیم مجدد آن مواجه سازد.
حقیقت ششم: ایالات متحده نیازی به متخصصان دندانپزشکی ندارد تا بیماران خود را تحت درمان ایمپلنت دندان قرار دهند.
در حال حاضر بیش از 90 تولیدکننده ایمپلنت دندان وجود دارد که در حال رقابت برای سهم بازار در ایالات متحده هستند. این 90 تولیدکننده ایمپلنت یا بیش از 340 طرح ایمپلنت مختلف موجود دارند !!!! متأسفانه این تعداد رو به رشد است و در 10-20 سال آینده که به اجزا و متعلقات ایمپلنت نیاز باشد ، تشخیص نوع ایمپلنت مورد نظر برای دندانپزشکان بسیار دشوار خواهد بود.
برای جلوگیری از این مسائل چه کاری می توانید انجام دهید؟
اول و مهمترین …
1- در مورد پزشک معالج ایمپلنت و اینکه آیا وی در دندانپزشکی ایمپلنت تجربه دارد ، تحقیقاتی انجام دهید.
2-اطمینان حاصل کنید که فردی که ایمپلنت دندان را نصب می کند از یک برنامه تخصصی معتبر یا یک دوره جراحی گسترده با آموزش مناسب تجربه جراحی داشته باشد.
3-قبل از قرار دادن ایمپلنت ، با یک دندانپزشک عمومی یا پروتزیست مشورت کنید تا کاشت دندان به صورت صحیح برنامه ریزی شده و در نهایت ، به درستی ترمیم شود.
4- در ویزیت اولیه مشاوره جراحی ، از دندانپزشک خود بپرسید نوع ایمپلنت دندانی که او استفاده می کند. سؤال کنید که چقدر تحقیق در مورد آن نوع خاص ایمپلنت انجام شده است و میزان موفقیت و بقا آن چقدر است.
5- در آخر ، با پزشک خود مفصل صحبت کنید و در مورد نوع قرار دادن ایمپلنت و دلیل وی در توصیه به آن روش کاشت دندان سوال کنید.
