روشهای ایمپلنت دندانی یکی از محبوبترین روشهای دندانپزشکی موجود در سالهای اخیر میباشند. ایمپلنتهای دندانی، مزایای بسیاری برای افرادی دارد که یک یا چند و یا همهی دندانهایشان را ازدستدادهاند. عوامل بسیاری همچون سن وجود دارد که در تصمیمگیری برای شرایط موردنیاز و نیز میزان موفقیت ایمپلنتهای دندانی نقش دارند، این عوامل عبارتاند از:
- نوع پروتزهای دندانی مورداستفاده
- رعایت بهداشت دهان و دندان از جانب بیمار
- عادات معمول بیمار
- سن
- جنسیت
بنابراین انتخاب معیاری برای انجام درمان مناسب در مرحلهی زمانی مناسب برای رسیدن به بهترین نتایج حائز اهمیت است. سن، عاملی مهم است که تا حد زیادی در میزان موفقیت ایمپلنتهای دندانی نقش بسزایی دارد. با بالا رفتن سن، تحلیل استخوانی بسیار زیادی در دهان رخ میدهد که میزان موفقیت در کاشت ایمپلنت و نیز میزان عملکرد ایمپلنتها را تعیین میکند.
اهمیت سن بیماران برای انجام ایمپلنت دندان در چیست؟
سلامت بیمار
سن معمولاً بر سلامت بیمار اثرگذار است. بیماران مسنتر ممکن است نسبت به بیماران جوانتر به مشکلات بیشتری در سلامتی دچار باشند. این مشکلات میتوانند مانع از انجام جراحیهای موردنیاز برای این روش شوند. وقتی یک بیمار دچار هر نوع بیماری مزمن در لثهها، دندانها یا استخوانها باشد، معمولاً متقاضی مناسبی برای انجام ایمپلنت و کاشت دندان نخواهد بود.
میزان استخوان فک
با بالا رفتن سن، تراکم استخوانهای شما کاسته میشود. متأسفانه این شامل استخوان فک نیز میشود. از آنجاییکه استخوان فک برای نگهداشتن ریشهی دندان جایگزین لازم و موردنیاز است، اغلب بیماران مسنتری که استخوان فکشان تقلیل یافته است کاندیدای مناسبی برای انجام این روش نیستند.
بیماران کم سن و سالی که هنوز رشدشان متوقف نشده است.
اگرچه تمرکز ما بیشتر روی مشکلات مربوط به بیماران مسنتر بوده است، اما برخی بیماران نیز ممکن است برای انجام ایمپلنت دندان بسیار جوان باشند. وقتی رشد بیمار هنوز متوقف نشده باشد، ممکن است باعث بروز مشکلاتی در مورد ایمپلنتها در آینده گردد. اگر رشد استخوان فک همچنان ادامه داشته باشد، میتواند موقعیت ایمپلنت را تغییر دهد و باعث کج یا بدشکل شدن آن گردد. معمولاً زمان شروع درمان ایمپلنت برای بیماران جوان در سن 18 سالگی است. این موارد، تعدادی از تأثیراتی هستند که ممکن است سن روی موفقیت جراحی ایمپلنت دندانی داشته باشد. این روش مطمئنترین راه موجود برای جایگزین کردن دندانها میباشد.
پایینترین سن
ایمپلنتهای دندانی برای کودکانی توصیه میشود که در زمانی نامناسب و بیموقع دندانهایشان را ازدستدادهاند و هنگامیکه به سن بلوغ رسیده باشند و رشد اساسی استخوانهای فکشان کامل شده باشد. اگر درمانهای ایمپلنت در استخوانهای فکی که هنوز در حال رشد هستند انجام گیرد، میتوانند در رشد طبیعی استخوان فک اختلال ایجاد کنند و ازاینرو منجر به تغییرات قابلتوجهی در استخوان فک شوند. در بسیاری از موارد، رشد فک تا سن 18 یا 20 سالگی ادامه دارد و بنابراین توصیه میشود که درمان ایمپلنت دندانی در افرادی که دندان ازدسترفته دارند حداقل از سن 20-18 سال شروع میشود.
در برخی موارد، این سن ممکن است تا سن 16 سالگی برسد. ازآنجاییکه ویژگیهای هر فردی با دیگری متفاوت است بهترین راه این است که تعیین امکانپذیر بودن کاشت ایمپلنت دندان در سنین زیر 20 سال را به دندانپزشک خود واگذار کنید. ارزیابی رشد را میتوان با استفاده از آزمایشهای مختلفی انجام داد که ادامه داشتن رشد (رشد فعال) یا تکمیل مراحل رشد را مشخص خواهند کرد.
بالاترین سن
ایمپلنتهای دندانی در سنین بالاتر با موفقیت انجامپذیر هستند. در این مورد، بیماران بزرگسال و سنین بالاتر همیشه دارای تراکم استخوانی کافی برای کاشت ایمپلنت دندانی میباشند، بنابراین تضمین بیشتری برای درمان ایمپلنت در سنین بالاتر وجود خواهد داشت. هیچ میزان حداکثری برای سن مناسب انجام روش ایمپلنت دندان وجود ندارد. هر فردی میتواند درمان ایمپلنت دندانی را انجام دهد مادامیکه پزشک تناسب فیزیکی بیمار را برای انجام این روش ساده بررسی کند. هر فرد بزرگسال و مسنی که نگران ظاهر و زیبایی لبخند خود میباشد میتواند از ایمپلنتهای دندانی بجای دندان ازدسترفته استفاده کند. حتی بیماران بالاتر از سن 90 سال نیز میتوانند بدون هیچ مشکلی، تحت این روش قرار بگیرند. درواقع، اکثر بیماران ایمپلنت دندانی بیشتر از 65 سال سن دارند. ازاینرو ایمپلنتهای دندانی انتخابی عالی برای هر فردی هستند، البته هرگاه به نکات بالا توجه و رعایت شوند.