مینی ایمپلنت (مینی اسکرو) : مزایا و نحوه کاشت

مین

در برخی موارد ممکن است ایمپلنت‌های معمولی دندان گزینه‌ی درمانی مناسبی نباشند که این اغلب به خاطر مشکلاتی در تراکم استخوانی به وجود می‌آید. باوجود مینی ایمپلنت ‌ها، اگرچه نه‌تنها بیمارانی که تراکم استخوانی کافی ندارند قادر هستند همه ایمپلنت دندانی دریافت کنند، بلکه همچنین می‌توانند یک ترمیم دندانی فوری داشته باشند که در آن ایمپلنت‌ها و بست‌های آن‌ها فقط در یک روز آماده و نصب می‌شوند. اگرچه مینی ایمپلنت‌های دندانی کوچک‌تر از ایمپلنت‌های معمولی هستند اما استحکام و قدرت کافی برای نگه‌داشتن دندان مصنوعی، بریج دندان و روکش‌های دندان را دارند.

متقاضیان


پیش از آنکه متخصص ایمپلنت روش مینی اسکرو را به شما توصیه کند، ابتدا سلامت دهان و دندانتان را بررسی می‌کند تا مطمئن شود که سلامت شما در حد مناسبی قرار دارد. بیمارانی که بهداشت دهان و دندانشان را رعایت می‌کنند، رژیم غذایی مناسبی دارند و سیگاری نیستند/ف کاندیدای مناسبی برای انجام درمان با مینی ایمپلنت‌ها می‌باشند.

مزایا


مینی اسکروها یکی از جدیدترین و پیشرفته‌ترین درمان‌های ترمیمی دندانپزشکی هستند و مزایای بسیاری نسبت به ایمپلنت‌های دندانی معمولی دارند، این مزایا عبارت‌اند از:

  • تناسب بیشتر: افرادی که به خاطر تراکم پایین استخوان قادر به انجام درمان ایمپلنت دندانی معمولی نیستند می‌تواند روش مینی ایمپلنت‌های دندانی را انتخاب کنند که در این صورت به جراحی پیوند استخوان نیازی نخواهند داشت.
  • درمان سریع‌تر: در درمان با ایمپلنت‌های دندانی معمولی، ماه‌ها طول می‌کشد تا پیوند و ترکیب استخوانی شکل بگیرد و سپس ایمپلنت آماده‌ی قرار گرفتن روکش روی آن می‌شود. مینی ایمپلنت‌ها نیز همین توانایی را برای نگه‌داشتن روکش‌های دندانی دارند، اما بدون صرف ماه‌ها انتظار، زیرا دندان‌های جدید را می‌توان همان روز روی آن‌ها قرار داد.
  • بدون نیاز به جراحی تهاجمی: مینی ایمپلنت‌ها طراحی بخصوص برای قرار گرفتن در استخوان فک دارند و نیازی به مته زنی و سوراخ کردن که در جراحی ایمپلنت معمولی لازم است، ندارند. این ایمپلنت‌ها را می‌توان همراه با روکش در یک روز در دهان قرار داد، این امر باعث صرفه‌جویی در وقت و هم در هزینه خواهد شد. مینی ایمپلنت‌ها قادرند همانند ایمپلنت‌های معمولی دندان، دندان‌های جدید را محکم نگه‌دارند و می‌توانند به این ترمیم‌های دندانی قدرت و استحکام ببخشند:
  • دندان‌های مصنوعی
  • بریج‌های دندانی
  • روکش‌های دندان

 روش کاشت


مینی ایمپلنت‌ها تحت بی‌حسی یا سدیشن در درون استخوان فک قرار می‌گیرند. قسمت بالای ایمپلنت دندانی در بالای خط لثه باقی می‌ماند تا دندان مصنوعی، روکش یا بریج دندان روی آن قرار بگیرد. مینی ایمپلنت‌ها به ماه‌ها انتظار برای بهبودی که در ایمپلنت‌های معمولی نیاز است، نیازی ندارند و نیز به سوراخ کردن فک، بخیه زدن یا جراحی تهاجمی برای درمان تراکم پایین استخوانی نیازی نیست. از آنجایی‌ که مینی ایمپلنت‌ها باریک‌تر هستند، بافت لثه برش داده نمی‌شود، و ایمپلنت مستقیماً از لثه وارد استخوان فک می‌شود.

 خطرات


ایمپلنت‌های دندانی ممکن است بنا بر دلایلی با شکست مواجه شوند، اما علت آن اغلب به شکست در فرایند پیوند استخوانی مربوط می‌شود. به‌طور مثال، اگر ایمپلنت در استخوان ضعیفی قرار بگیرد، پیوند استخوانی ممکن است رخ ندهد. همچنین ممکن است ایمپلنت‌ها شکسته شوند، یا محلی که ایمپلنت‌ها در آن قرار می‌گیرند دچار عفونت شود و یا روکش بالای ایمپلنت بیافتد. عدم رعایت بهداشت دهان ‌و‌ دندان می‌تواند منجر به پری ایمپلنتاتیس یا عفونت ایمپلنت در اطراف محل قرارگیری ایمپلنت شود. این بیماری است که به پریودنت لثه (بیماری شدید لثه) که در اطراف دندان‌های طبیعی بروز می‌کند، شباهت دارد. اگرچه، روکش‌ سرامیکی های دندان نسبت به پوسیدگی‌هایی که دندان‌های طبیعی به آن مبتلا می‌شوند، آسیب‌پذیر نیستند.

 مقایسه‌ی مینی ایمپلنت با ایمپلنت‌ معمولی


درروش ایمپلنت معمولی، پست (پیچ ایمپلنت) بسیار ضخیم‌تر است. این پست با روشی جراحی در درون استخوان فک کاشته می‌شود و این روشی کاملاً تهاجمی می‌باشد؛ اما با این جود، روش کاشت ایمپلنت‌های معمولی به مدت‌زمان طولانی‌تری نیاز دارد و هزینه‌ی بسیار بالاتری نسبت به مینی اسکروها دارد، این زمان و هزینه‌ی بیشتر می‌تواند برای هر فردی باارزش باشد. درمان با ایمپلنت‌های معمولی اغلب به زمان طولانی‌تری نسبت به مینی ایمپلنت‌ها نیاز دارند و در هنگام جویدن غذا بسیار محکم‌تر هستند.

هرگاه یک روکش دندان روی ایمپلنت دندانی معمولی قرار می‌گیرد، استحکامی همانند دندان طبیعی را احساس خواهید کرد. نقطه‌ضعف این روش‌ها این است که همه افراد قادر به دریافت ایمپلنت‌های دندانی نیستند، این موضوع یا به خاطر هزینه یا به خاطر این است که تراکم استخوانی آن‌ها برای نگه‌داشتن ایمپلنت کافی نمی‌باشد. اکثر متخصصین دندانپزشکی وقتی‌که تراکم استخوان فک بیمار کافی نباشد، از انجام ایمپلنت خودداری می‌کنند، زیرا در غیر این صورت ایمپلنت‌ها احتمالاً شل شوند و بیافتند. علاوه بر این ایمپلنت‌هایی که برای کاندیدای مناسبی انجام می‌شوند، رشد استخوانی را تحریک خواهند کرد درحالی‌که ایمپلنت‌هایی که در کاندیدای نامناسب انجام می‌شود اغلب تأثیری متغایر خواهند داشت.

هزینه


هزینه‌ی مینی ایمپلنت‌های دندانی به عوامل بسیاری بستگی دارد که شامل نحوه‌ی انجام روش توسط دندان‌پزشک، موقعیتی که کاشت در آن انجام می‌گیرد، مواد بکار رفته و خدمات دندانپزشکی دیگری که دندان‌پزشک علاوه بر ایمپلنت دندان انجام می‌دهد. اگرچه ایمپلنت‌ها کمی گران‌تر از دیگر روش‌های دندانپزشکی ترمیمی (مانند دندان مصنوعی و بریج دندان) هستند، ولی دوام و استحکام آن‌ها بیشتر خواهد بود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *