پس زدن ایمپلنت دندان چیزی ست که احتمال وقوع آن بسیار است. مهم نیست که ایمپلنت‌ها تا چه مدت دوام دارند، بلکه به خاطر سهل‌انگاری، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان، یا عوامل خارجی می‌توانند تحت تأثیر قرار بگیرند. وقتی ایمپلنت دندان تحت تأثیر این عوامل واقع شود، ممکن است باعث بروز ناراحتی و مشکلاتی گردد. همچنین می‌تواند منجر به مشکلات دیگری در سلامت دهان و دندان شود. به همین علت باید به دنبال درمانی برای شکست در درمان ایمپلنت باشید.
[sv slug=”alert”]
اگر به‌تازگی شاهد درد، عفونت و یا خونریزی در لثه و بافت‌های اطراف ایمپلنت های خود هستید باید بدانید که دچار پس‌زدگی ایمپلنت شده‌اید؛ اما نگران نباشید. متخصص ایمپلنت به‌راحتی قادر به درمان این عارضه و تعویض ایمپلنت با استفاده از روش‌های گوناگون می‌باشند. کلینیک تخصصی دکتر بزرگ و دکتر محمدی با داشتن تجهیزات نوین و متخصصین مجرب قادر به درمان مشکلات ایمپلنت می‌باشند. برای کسب اطلاعات بیشتر و یا رزرو نوبت با شماره‌های 02122027384 و 02122023658 تماس حاصل فرمایید.
[sv slug=”alert1″]
علت‌های پس زدن ایمپلنت
عفونت ایمپلنت
پری ایمپلنتاتیس یا عفونت ایمپلنت یکی از دلایل اصلی برای شکست درمان ایمپلنت دندانی می‌باشد. این عفونت می‌تواند در طی جراحی ایمپلنت یا بعد از جراحی به وجود آید، وقتی‌که باکتری‌ها به طریقی دردهان تشکیل می‌شوند. سمان دندانی که از آن برای چسباندن روکش بروی پایه‌ی تیتانیومی استفاده می‌شود، وقتی‌که از زیر روکش رخنه و در لثه‌های گیر کند، ممکن است باعث عفونت گردد. پری ایمپلنتاتیس به بافت‌های نرم و سخت و همچنین استخوان اطراف ایمپلنت آسیب می‌رساند.
پری ایمپلنتاتیس که می‌تواند شکلی از بیماری‌های لثه باشد، ممکن است باعث تخریب و تحلیل استخوان و پس زدن و درنتیجه شکست درمان ایمپلنت نیز شود. در برخی شرایط می‌توان این مشکل را درمان کرد، اما در اکثر موارد ایمپلنت باید برداشته شود و ایمپلنت جدیدی جایگزین آن گردد. بیمارانی که لثه‌ی نازکی دارند، بیماران دیابتی، افراد سیگاری و کسانی که بهداشت دهان و دنان را به‌خوبی رعایت نمی‌کنند نسبت به ابتلا به پری ایمپلنتاتیس آسیب‌پذیرترند.
شکست در پیوند استخوانی
شکست در پیوند استخوانی(osseointegration) به رشد و پیشرفت یک پیوند ساختاری و عملکردی مستقیم بین استخوان انسان و یک ایمپلنت دندان مصنوعی اشاره دارد. این فرآیند رشد و پیشرفت در طول مدت چند هفته یا ماه بعد از قرارگیری ایمپلنت در استخوان انجام می‌شود. شکست درمان ایمپلنت و پس زدن آن با شکست در ترکیب شدن درست استخوان فک با ایمپلنت مرتبط است. وقتی یک ایمپلنت با شکست مواجه می‌شود که لق شود، بیافتد، یا علائمی از تحلیل استخوان مشاهده شود.
عوامل بسیاری می‌توانند باعث بروز این مشکل گردند ازجمله کافی نبودن تراکم استخوانی، قرارگیری ناصحیح ایمپلنت در استخوان، آسیب به بافت‌های مجاور، واردکردن فشار زیاد، ضربه یا شکستگی ایمپلنت‌ها. تراکم و حجم کافی استخوان باید قبل از قرار دادن یک ایمپلنت مشخص شود. برای بیمارانی که بافت استخوانی کافی ندارند، روش‌هایی مثل جراحی پیوند استخوان برای استخوان تحلیل رفته یا لیفت سینوس می‌تواند کمک بسیاری کند. باوجود تراکم و حجم کافی استخوان، موفقیت درمان ایمپلنت و کاشت دندان افزایش می‌یابد.
آسیب به بافت‌ها و عصب
علت احتمالی دیگر که البته نادر است، آسیب به بافت‌ها خصوصاً به عصب‌های اطراف ایمپلنت می‌باشد. وقتی یک بست ایمپلنت در قسمتی بسیار نزدیک به عصب قرار بگیرد، بیمار ممکن است دردی طولانی، بی‌حسی یا گزگز در فک، زبان، چانه، لب‌ها یا لثه‌ها احساس کند. آسیب به عصب و بافت می‌تواند موقتی یا دائمی باشد و ممکن است نیاز باشد که بست (پایه) ایمپلنت برداشته شود. در اکثر موارد مشکلات آسیب بافت و عصب به خاطر اشتباهات یک دندان‌پزشک بی‌تجربه و نالایق ناشی شود. در طی روند جراحی ایمپلنت و کاشت دندان، ممکن است به برخی بافت‌ها آسیب وارد شود و این امری عادی می‌باشد. بعد از جراحی، انتظار می‌رود که بیمار برای دو روز اول، خونریزی و درد داشته باشد. اگر درد و خونریزی بیش‌ازحد باشد، یا بیشتر از چند روز ادامه یابد باید با پزشک خود در میان بگذارید.
مشکلات سینوسی
نگرانی عمده دیگر برای کاشت ایمپلنت دندان این است که قرار دادن دندان‌ها در ردیف دندانی فک بالایی ممکن است بروی سینوس‌ها تأثیر داشته باشد. به خاطر وجود سینوس‌ها و تراکم ناکافی استخوان در فک بالا، روند ایمپلنت در این ناحیه دشوار خواهد بود. به‌منظور ایجاد یک زیرساخت استخوانی بهتر، جراح می‌تواند جراحی پیوند سینوسی را انجام دهد. هدف از جراحی پیوند سینوسی ایجاد استخوان بیشتر در فک بالا برای داشتن حفاظت قوی‌تر برای یک ایمپلنت می‌باشد. اگرچه درصورتی‌که ایمپلنت دندان به سمت حفره‌ی سینوسی پیش برود، آن ناحیه دچار التهاب و عفونت خواهد شد.
واردکردن فشار بیش‌ازحد
گاهی پزشک جراح ممکن است تصمیم به انجام قرار دادن فوری ایمپلنت بگیرد. در طی این روش، اباتمنت یا پایه‌ی ایمپلنت فورا پس از کاشتن پست تیتانیومی به روش جراحی در استخوان فک دندان ازدست‌رفته قرار می‌گیرد. از طرفی دیگر، روش عادی کاشت دندان شامل دو مرحله می‌باشد و قبل از چسباندن اباتمنت و روکش، ایمپلنت زمان کافی برای ترکیب شدن با استخوان فک را دارد. مزایای ایمپلنت فوری دندان شامل مدت‌زمان کوتاه‌تر برای انجام درمان، مراقبت‌های کمتری در مدت بعد از عمل و بهبودی سریع‌تر می‌شوند.
اگرچه این روش سریع می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی شود زیرا ترکیب ایمپلنت با استخوان به‌طور کامل رخ نمی‌دهد. وارد شدن بار زیاد به معنای شکست درمان و پس زدن ایمپلنت است که به علت وارد آمدن نیرو و فشار بیش‌ازحدی که برای قرار دادن اباتمنت و روکش دندان اعمال می‌شود. این نیرو و فشار می‌تواند فرآیند پیوند استخوان را به‌آسانی مختل کند که مجدداً منجر به شکست در درمان ایمپلنت خواهد شد. بیمارانی که تراکم استخوانی کافی برای انجام این عمل ندارند ممکن است کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت فوری دندان نباشند.
واکنش‌های آلرژیک
امروزه ایمپلنت‌ها را معمولاً از یک آلیاژ تیتانیومی می‌سازند که گاهی حاوی مقداری نیکل نیز می‌باشد. اگرچه، این امر بسیار نادر است، اما برخی از بیماران ممکن است نسبت به آلیاژ تیتانیوم حساسیت یا واکنشی التهابی داشته باشند. علائم آلرژی می‌توانند شامل گزگز کردن، احساس سوزش، ورم و خشکی دهان تا از دست دادن حس چشایی و حتی سندروم خستگی مزمن باشند. اگر نسبت به تیتانیوم آلرژی داشته باشید، هنوز هم می‌توانید تحت روش ایمپلنت دندانی قرار بگیرید. بجای ایمپلنت‌های تیتانیومی می‌توانید ایمپلنت‌های زیرکونیومی را انتخاب کنید. ایمپلنت‌های زیرکونیا مانند انواع تیتانیومی بادوام اما عاری از فلز می‌باشند.
پس زدن وسایل خارجی توسط بدن
درست همانند هر پیوند عضوی این احتمال وجود دارد که بدن فرد بیمار ممکن است ایمپلنت را پس بزند. این امر نادر است، اما بدن برخی بیماران ممکن است ایمپلنت دندان را نپذیرد و رد کند. در چنین مواردی بدن انسان ایمپلنت‌ها را همانند یک شیء خارجی می‌شناسد که به آن متعلق نیست و آن را پس می‌زند. نتیجه‌ی حاصل از رد شیء خارجی توسط بدن بیمار، لق شدن و از دست دادن ایمپلنت می‌باشد.
نقص خود ایمپلنت
باوجودی که ایمپلنت‌ها از یک فلز بسیار قوی مثل تیتانیوم ساخته می‌شوند، ممکن است پایه‌ی تیتانیومی کاشت دندان خم شود یا بشکند. به خاطر پیشرفت‌هایی که در طراحی و موارد مورداستفاده در ایمپلنت صورت گرفته است، موارد شکست و نقص خود ایمپلنت نسبت به چند سال گذشته کمتر شده است. بااین‌وجود هنوز نقص و شکست ایمپلنت‌ها نیز ممکن خواهد بود. وقتی‌که ایمپلنت دندان در معرض نیرو و فشارهای خارجی شدیدی قرار بگیرند ممکن است خم یا شکسته شود. به‌طور مثال یک ضربه ناگهانی مانند یک ضربه به‌صورت، می‌تواند به ایمپلنت آسیب برساند. فشار بیش‌ازحد و مداوم در طول مدت‌زمانی طولانی، مثل دندان قروچه نیز می‌تواند منجر به شکست و نقص در ایمپلنت‌ها گردد.
علائم
سه علامت عمده وجود دارد که باید برای تشخیص شکست درمان ایمپلنت دندان به آن‌ها توجه کنید:
- احساس درد شدید و ناراحتی
- ورم یا التهاب لثه‌ها
- احساس کنید که ایمپلنت در حال لق شدن است یا دردهانتان حرکت می‌کند.
درمان
اگر دچار مشکل پری ایمپلنتاتیس (عفونت در لثه‌های اطراف ایمپلنت دندان) هستید، اما آسیب آن آن‌قدر شدید نشده است، شاید این امکان وجود داشته باشد که بتوان بدون آنکه به ایمپلنت آسیبی وارد شود آن را درمان کرد. التهاب لثه با تمیز کردن ایمپلنت و نیز از طریق بهبود وضعیت بهداشت دهان و دندان و مراقبت مناسب از دندان‌هایتان قابل‌درمان است. تشخیص زودهنگام و به‌موقع مشکل برای درمان پری ایمپلنتاتیس حائز اهمیت است.
اگر آسیبی به استخوان اطراف کاشت دندانی‌تان وارد شود ممکن است نیاز داشته باشید که آن را ترمیم کنید. روش درمان برای شکست درمان ایمپلنت دندانی شامل برداشتن بافت ملتهب و سپس پیوند زدن استخوان اطراف ایمپلنت می‌باشد. بسته به میزان آسیب، ممکن است نیاز به برداشتن روکش سرامیکی باشد. سپس به ایمپلنت فرصت می‌دهند تا در زیر لثه تسکین یابد و وقتی‌که بهبودی پیدا کرد روکش به روی آن برگردانده می‌شود.
پیشگیری
بهترین راه برای اجتناب از شکست درمان ایمپلنت دندانی این است که حتماً بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید که شامل تمیز کردن دقیق دندان‌ها، کشیدن نخ دندان و شستشوی دهان با دهان‌شویه‌های آنتی‌باکتریال می‌باشد.
همچنین انجام جلسات منظم دندانپزشکی برای معاینات دندانی و جرم‌گیری مزیت بسیاری دارد. جلسات دندانپزشکی که هر شش ماه یک‌بار باید انجام شود، موجب سلامتی دهان و دندانتان و نیز تشخیص به‌موقع مشکلاتی می‌باشد که شاید منجر به مشکلات و ناراحتی‌های بدتری گردند. علاوه بر این، از عادت‌هایی که می‌توانند به ایمپلنت‌ها آسیب وارد کنند اجتناب کنید. به‌طور مثال از جویدن و خرد کردن آب‌نبات‌های سفت‌وسخت، یخ یا دیگر مواد سخت خودداری کنید. این عادت‌ها می‌توانند به روکش دندان کاشته شده آسیب برسانند. درواقع این کارها حتی می‌توانند به دندان‌های طبیعی‌تان آسیب برسانند.
