عفونت ایمپلنت دندان امری غیرعادی نیست، و به طور معمول جزئی است و به طول نمی‌انجامد. عفونت ممکن است در هر زمان در طول عمر یک ایمپلنت دندانی رخ دهد، اما 4 زمان خاص وجود دارد که عفونت می‌تواند ظاهر شود:
بعد از جراحی ایمپلنت
شما می‌توانید هنگام ایمپلنت کردن دندان تنها در زیر لثه دچار عفونت کمی شوید؛ این اتفاق اغلب در عرض 2 هفته پس از جراحی ایمپلنت رخ می‌دهد. که معمولا توسط باکتری‌های جا مانده هنگام کشیدن دندان فقط چند دقیقه قبل از قرار دادن ایمپلنت ایجاد می‌شود. لثه کاملا قرمز، باد کرده، و هنگام لمس دردناک است. دلیل احتمالی دیگر باکتری‌های داخل دهان هستند که در طول ایمپلنت دندان زیر لثه قرار می‌گیرند. اگر روش صحیح جراحی استریل استفاده شود، این اتفاق حقیقتا رخ نمی‌دهد، اما دهان انسان مملو از باکتری است و گاهی اوقات با وجود بهترین اقدامات احتیاطی باز هم باکتری به ناحیه جراحی وارد می‌شود.
در هر صورت میکروب‌ها راه خود را زیر لثه‌ها پیدا می‌کنند و اینکه یک عفونت کوچک، در اطراف قسمت بالای ایمپلنت، به سرعت پس از جراحی رخ دهد، عجیب نیست. این نوع عفونت ایمپلنت دندانی معمولا با مصرف یک دوره کوتاه آنتی بیوتیک به سرعت از بین می‌رود.
پس از درمان
در طول 4 تا 8 هفته بعد از درمان، لثه‌ی بالای ایمپلنت می‌تواند کمی متورم و قرمز شود. گاهی اوقات ممکن است یک چرک کوچک ظاهر شود. لثه در بالا، جایی که دندان به طور معمول از لثه خارج می‌شود،به لمس حساس می‌شود که واقعا به دردناکی عفونت ایمپلنت دندان در مرحله اول نیست.
در این مرحله از درمان، این موضوع اغلب ناشی از شل شدگی پیچ کوچک است که ایمپلنت را وصل می‌کند و می‌تواند با حذف پیچ یا و تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن یک پیچ استریل جدید گاهی اوقات با آغشتن کمی ژل ضد باکتری، درمان شود. در این مورد، آنتی بیوتیک‌ها معمولا مورد نیاز نیستند. منبع عفونت داخل ایمپلنت دندان است، جایی که خون جریان ندارد. اگر جریان خون وجود نداشته باشد، آنتی بیوتیک‌ها به آنجا نمی‌رسند. به همین دلیل درمان صحیح شامل حذف پیچ، تمیز کردن داخل ایمپلنت و سوار کردن پیچ جدید استریل است.
در طول مرحله بهبودی
یک وضعیت نادر ممکن است در طول مرحله بهبودی (4 تا 8 هفته اول پس از نصب ایمپلنت) اتفاق بیفتد؛جایی که استخوان در اطراف بدنه‌ی ایمپلنت پس از عمل جراحی بهبود نمی‌یابد و عفونی می‌شود. لثه در اطراف ایمپلنت، از بیرون کنار گونه و از داخل در کنار زبان و یا کام شما به لمس حساس است.
در حالی که عفونت با آنتی بیوتیک‌های قوی کاهش می‌یابد، با وجود ایمپلنت استخوان بهبود نمی‌یابد. ایمپلنت باید برداشته شود. اغلب لایه استخوان، درست در کنار سطح ایمپلنت مرده است و جریان خون ندارد و بدون جریان خون قابل درمان نیست. اگر این وضعیت ادامه یابد و بدتر شود، می‌تواند منجر به عفونت بسیار شدید استخوان به نام استئومیلیت شود و درمان آن می‌تواند دشوار باشد و معمولا شامل جراحی حذف استخوان مرده است.
پس از ثابت شدن ایمپلنت
پس از ثابت شدن ایمپلنت و گذاشتن روکش دندان و بریج، ممکن است التهاب جزئی، اما ماندگار و رنج‌آور را در اطراف گردن ایمپلنت، جایی که لبه لثه با ایمپلنت برخورد می‌کند، داشته باشید. این امر می‌تواند به دلیل فاصله کوچک میکروسکوپی بین ایمپلنت و روکش سرامیکی باشد که باعث مخفی شدن باکتری‌ها می‌شود. لبه لثه فقط قرمز و کمی پف کرده می‌شود. دندانپزشکان این فاصله را میکروگپ یا شکاف ریز می‌نامند.برخی از طرح‌های ایمپلنت به نظر می‌رسد نسبت به جمع آوری باکتری‌ها درمیکروگپ مستعدتر از دیگر طرح‌ها هستند. بهترین روش درمان عفونت میکروگپ باز کردن پیچ یا بریج و تمیز کردن کامل اجزا قبل از نصب مجدد، و دوباره آغشتن با ژل ضد باکتری است.
عفونت به علت کمبود بهداشت دهان و دندان
آخرین احتمال عفونت ایمپلنت دندان زمانی است که بعدا اطراف ایمپلنت را با دقت به اندازه کافی تمیز نمی‌کنید. باکتری‌ها می‌توانند به تدریج ایجاد شوند، درست مثل وقتی که روی یک دندان طبیعی تشکیل می‌شوند، و باعث التهاب لثه و بیماری لثه می‌شوند. طی یک دوره زمانی، این امر می‌تواند منجر به تحلیل لثه در اطراف ایمپلنت شود و باعث می‌شود ایمپلنت دندان شل شود. در آن زمان، دیگر خیلی دیر شده است. هنگامی که ایمپلنت شل می‌شود، بدان معنی است که دیگر در استخوان ثابت نیست، و هرگز ثابت نمی‌شود و باید حذف شود.
بنابراین بسیار مهم است که اطراف ایمپلنت خود را به آرامی و با دقت تمیز کنید. شما نمی‌توانید در مورد 3 گزینه‌ی اول کاری انجام دهید اما مطمئنا می‌توانید بامسواکدقیق و نخ دندان کشیدن مانع از رخ دادن گزینه‌ی چهارم شوید.
اهمیت تمیز کردن اطراف ایمپلنت دندان
شما مقدار زیادی پول سرمایه گذاری کرده‌اید و متحمل ناراحتی‌هایی شده‌اید، بنابراین مراقبت از ایمپلنت معقول است. بنابراین، این موضوع واقعا باعث می‌شود زمان زیادی را صرف حفظ و نگهداری ایمپلنت‌های خود کنید. خوشبختانه، روش‌های بهداشت و مراقبت تقریبا شبیه به مراقبت از دندان‌های طبیعی هستند.
